İhtilaf anında Allah'a ve Rasulüne gitmek

Ey Müslüman … ! unutmaki Rasulullah s.a.v’i kendisine örnek ve önder edinmenin gereklerinden birisi de, ihtilaf anında onun hakemliğine baş vurup, koyduğu hükümlere itiraz etmeden tam bir teslimiyet göstermektir.

 Rabbimiz kerim kitabında bu konuda şöyle buyurur :

فَإِن  تَنَازَ عْتُمْ  فِي شَيْءٍ  فَرُدُّوهُ  إِلَى اللّهِ  وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ  تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلاً

“ ………..  Eğer bir mevzuda ihtilafa düşerseniz ; Allah’a ve Ahiret gününe iman etmiş iseniz onu, Allah’a ve Rasulüne havale edin. Bu daha iyi ve sonuç itibariyle de daha güzeldir. “

                                                                                                                 Nisa : 59 

فَلاَ وَرَبِّكَ لاَ يُؤْمِنُونَ حَتَّىَ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لاَ يَجِدُواْ فِي أَنفُسِهِمْ حَرَجاً مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُواْ تَسْلِيماً

“ Hayır … ! Rabbine andolsun, aralarında çekiştikleri şeylerde seni hakem kılıp sonra senin verdiğin hükme, içlerinde hiç bir sıkıntı duymaksızın, tam bir teslimiyetle teslim olmadıkça, iman etmiş olmazlar. “

Nisa : 65

إِنَّمَا كَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِينَ إِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ أَن يَقُولُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

“ Aralarında hükmetmesi için, Allah'a ve elçisine çağrıldıkları zaman  mü'min olanların sözü : " İşittik ve itaat ettik " demeleridir. İşte felaha kavuşanlar bunlardır. “

Nur : 51

Rabbimizin zikredilen bu Ayet’i kerimeleri delalet ediyor ki ; basiretli bir müslüman, gerek dinin usulüne ve gerekse furuuna dair ihtilafa düştüğü her meselede Kur’an’ı ve Sünnet’i kendisine hakem kabul  etmesidir.

Allah’u Taala ;  “ Eğer Allah’a ve Ahiret gününe iman etmiş iseniz böyle yapın “ buyurarak, meselenin önemini ve bu şekildeki hareketin, Allah’a ve Ahiret gününe imanın iktizasından olduğunu beyan etmektedir.

Ve yine Rabbimiz, kendi mukaddes zatına yeminle ifade ediyor ki ; bütün işlerde Rasulünü hakem tayin etmedikçe hiçbir fert iman etmiş olamaz.   Çünkü, onun vahye dayalı olarak verdiği hükümler, gizli ve açık, içten ve dıştan her zaman bağlanılması vacip olan hak ve gerçeklerdir.

Bundan dolayıdır ki Allah’u Azze ve Celle : 

“ … Sonra haklarında verdiğin hükümden dolayı içlerinden bir sıkıntı duymadan kendilerini tamamen o hükme teslim etmedikçe iman etmiş olmazlar. “

buyurmaktadır.

Ve yine, muhakeme için Allah’ın kitabına ve Rasulünün sünnetine davet olunan bir müslümanın sözü ; “ işittik ve itaat ettik “ şeklinde olması ve bu şekilde davrananların ise, kurtuluşa erenler olduğu beyan edilmektedir.

Öyleyse bu konuda sözü daha fazla uzatmadan Rabbimden niyazım ; bizi her konuda   Kur’ana ve Sünnete uygun hareket eden Müslümanlardan eylesin.

                                                                                          Amin

                                                                                 Tacuddin el Bayburdi